In de afgelopen twee jaar zijn twee keer musea voor langere periodes gesloten geweest. En niet alleen musea, ook konden tijdens de eerste lockdown van een paar maanden geen bibliotheken en archieven worden bezocht. Een groot gemis, wat naarmate de tijd verstreek voelbaar werd. Niet alleen voor degenen die gewend zijn om minstens twee keer per maand een museum binnen te lopen, ook voor de musea zelf. De torenhoge kosten, verbonden aan het organiseren van een bijzondere expositie, zijn in de afgelopen twee jaar bij lange na niet gedekt. In alles kwam dus weer zuurstof toen in januari de musea de deuren weer mochten openen. Ik ademde die zuurstof dankbaar in.
Twee exposities van internationale allure op het Leidse Rapenburg: in het Japanmuseum Sieboldhuis loopt een bijzondere expositie van Japanse avantgarde houtsnee-kunst uit het begin van de 20e eeuw. Parallel aan de Europese avantgarde stromingen, ontstond er ook in Japan een roep om af te wijken van de strakke voorschriften van houtsnee kunst zoals dat eeuwen werd beoefend. Kunstenaars gingen vrij werk maken, los van de traditie. Het resultaat levert bijzondere beelden op.
In het Rijksmuseum Oudheden aan de andere kant van de gracht, loopt een bijzondere expositie rond keizer Domitianus. Ik nam nog slechts een voorproef - en zag een veelzijdige, veelbelovende expositie
Traditie: een negentiende eeuwse prent nog van Von Siebold, (1796-1866).
Vernieuwing: na de atoombom op Nagasaki
Een van de eerste dingen die ik de afgelopen twee jaar ook doe na een lockdown is de trein pakken richting Amsterdam, naar het Stedelijk. Alles ademt daar zuurstof! In de vaste collectie hervind ik oude vrienden, in de exposities doe ik inspiratie op. Het gaat mij daarbij niet altijd om 'begrijpen' of om iets helemaal geweldig vinden, maar om mij te laten verrassen.
Een oude bekende: George Grosz, De Agitator/Volksmenner - 1928
Vaste collectie in het Stedelijk - met mijn zus Eva
Bovenal bof ik ook omdat ik galeriemedewerker ben in de Haagse Kunstkring, waar ongeveer om de zes weken een nieuwe expositie is te bewonderen. En daar zit ik dan met mijn neus bovenop.
Ik hoop op een mooi, lang seizoen van onbezorgd kunstleven...