 |
| Zomerlezen: Mathilde Renes leest Wolfskers - www.mathilderenes.com |
Een gecombineerd zomernummer van Boekenpost en Boekblad komt met een artikel over herlezen, waartoe een vragenrondje is gehouden onder de zogenoemde 'beroepslezers' - literatuurcritici, schrijvers en/of opgeleiden in de literatuur, kortom mensen van wie je verwacht dat ze én veellezer zijn én lezen met een bepaald doel en een bepaalde blik. Toch is de vraag of, en wanneer en wat dan wordt herlezen voor iederéén die leest leuk. Ik vond het bijvoorbeeld gewoon leuk om bij mijzelf na te gaan hoe het zat bij mij, met het herlezen van dierbare boeken - welke dan? - toen ik werd benaderd door Wim Huijser, die de redactie van dit artikel op zich had genomen. Het stuk dat hieronder volgt nodigt mijns inziens dan ook iedereen uit om na te denken over 'herlees-gedrag'. Want dat iedere gemiddelde lezer weleens voor de tweede keer een boek ter hand neemt is evident.
Later bedacht ik mij dat een goede vraag ook kan zijn of een schrijver zijn werk nog weleens herleest. Sommigen laten bij navraag expliciet weten dit nooit en te nimmer te doen. Klaar is klaar. Voor mijzelf ligt herlezen van eigen werk gevoelig. Ik moet er echt voor in de stemming zijn, vooral om te kunnen incasseren. Want later zie je weer van alles. Denk je: dat heb ik gemist, of had anders gekund...Het 'bij nader inzien' onvoltooide en gebrekkige is daarnaast misschien de motor waarop een schrijver drijft. Ieder boek moet het andere overstijgen. Het houdt ons van de straat. Veel leesplezier met onderstaand artikel, met dank aan Wim Huijser.
>->->->naar boekenpost
 |
| Hoe zit het met het herlezen van het eigen werk? |
 |
| Een mooie zomer gewenst! |