Op pad langs Monet, Van Gogh en naar een prachtig ballet in het Zuiderstrandtheater





Het komt weleens zo uit, dan is er achter elkaar iets zoals een prachtig ballet wat ik zag in het 
Haagse Zuiderstrandtheater - aan de Scheveningse haven bij Duindorp, momenteel een brandhaard van onlusten waar het theaterpubliek kundig langs werd geloodst...The show must go on...Van Scapino kwam een shot kunst van jewelste: Cathedral, an evening with Arvo Pärt. Eigenlijk, bedacht ik mij, is het een innerlijk oog wat je ziet...de vervreemding van de mens...een futuristisch beeld van wat het oog eerder ergens zag... Een vergelijking met Metropolis van Fritz Lang lag eerst voor de hand en toch is het dat niet...

Het wachten na afloop bij de bushalte direct aan de haven is in de winter geen succes te noemen...wie gevoelig is voor griep, verkoudheid, keelontsteking...wacht tot het ballet ergens anders is mee te maken...

De lichte toets van Monet, (1840-1926), momenteel in een overzichtsexpositie in het Kunstmuseum Den Haag, lijkt op het eerste oog wat triviaal qua onderwerpkeuze...Er zijn topstukken bijeengebracht uit zijn reeks waterlelies in Giverny. Het is meditatief...een zoeken naar wat raakt in de directe omgeving...het gaat over de waarneming...







Later naar 's Hertogenbosch, waar een expositie over de invloeden en collega's rond Vincent van Gogh mij nieuwsgierig maakte. Verrassend veel bij elkaar gebracht...met nieuwe invalshoeken. Van Gogh, die op 37 jarige leeftijd in 1890 zelfmoord pleegde, was geenszins een eenzame figuur. Omringd door liefde van met name zijn broer Theo en door vele vrienden die hij regelmatig zag. Hij hoorde bij een stroming, die van 'Angry young man' in zijn tijd...



Meteen bij binnenkomst ging bij mij een belletje rinkelen bij een grote foto van het interieur van kunsthandel Goupiel & Cie, Plaats 14 Den Haag. Vanaf juli 1869, zestien jaar oud, werkte Van Gogh hier bijna drie jaar. In een brief van mijn oudoom Pieter de Zwart uit 1903 aan de toen gevreesde en gevierde kunstcriticus Plasschaert, spreekt hij over "etsen van paarden die ik bij Goupil geposeerd kreeg." Hij was toen 23 jaar oud. Het voert wat ver om te beweren dat de paden van Van Gogh en De Zwart elkaar kruisten, toch moet Pieter de ontwikkeling van Van Gogh hebben gevolgd. Zeker zal dit het geval zijn geweest bij Willem de Zwart, (1862-1931), die slechts negen jaar jonger was dan Van Gogh. Het was begerenswaardig om te worden opgenomen in de galerij van Goupil, vandaar dat Pieter de Zwart het meldt.

Vincent van Gogh, Scheveningse 1881 - gezien: expositie in Den Bosch


->->-> naar de brief van Pieter de Zwart


En zo voerde de tocht dezer weken via het Haagse Statenkwartier naar het Voorhout met een prachtig beeld van de Koninklijke Schouwburg, waar Eline Vere van Couperus weg droomde bij de operazanger Theo Fabrice en zo haar noodlot tegemoet rent...Via Den Bosch kwam ik dan toch weer in Den Haag terecht...