Wenen is Makart, Klimt, koetsjes en zoet gebak, maar bovenal veel geschiedenis


Wie Wenen zegt, denkt daarbij ongetwijfeld meteen aan Klimt en zijn beroemde schilderijen 'Judith' en 'De kus'. Ze zijn te zien, temidden van andere topstukken van onder meer Egon Schiele, in Schloss Belvedere. 



Bij Wenen, waar ik afgelopen weekend was, moet men denken aan lopen, veel lopen, tussendoor monumentale gebouwen bewonderen, (Jugendstil!), en ook veel zomerpaleizen van vorsten en regenten bezoeken die sinds lang een publieke museumfunctie hebben. Er is veel. Heel veel. In het Kunsthistorisches Museum niet één Dürer, maar een rij Dürers. Niet één Rembrandt, maar een rij van vier zelfportretten. Niet één Titiaan, maar een paar....En dan is het nog het gebouw zelf...

Zicht op Wenen vanuit Schloss Belvedere


Indruk maakten een paar mooie schilderijen van Makart (1840-1884) in het Albertina. Makart, een zogenoemde 'academieschilder' die een klassieke opleiding genoot, was in zijn tijd, in de laatste decennia van de 19e eeuw, razend populair. Niet alleen in Oostenrijk, ook in Duitsland. Hij studeerde een periode in München. Staan we voor enkele van zijn werken, dan begrijpen we wat werd bedoeld met de 'Makart stijl'. Hij gebruikte theatrale elementen. Overdadig. Zijn stijl leidde zelfs tot een interieur-mode, die wordt gekenmerkt door vele grote draperieën, palmen, een schilderij op een ezel en vele schilderijen aan de muur, tableaus en snuisterijen. Kunstschilders als Makart, Franz von Lenbach en Von Stuck hadden een sterrenstatus. Zie ook: Het paleis in de Arcisstrasse, Thomas Mann en de Pringsheims.

Hans Makart, de dood van Cleopatra - 1875

Makart - biddende vrouw - 1880

Makart - Magdalena Plach - 1870

Atelier Makart - 1875 - bron: Wikicommons




Dwalen door de spiegelzalen van museum Albertina

.
Tussendoor is de Stepansdom uiteraard een must...bij velen bekend uit de Sisi films...hier vonden ook de filmopnamen plaats voor de beroemde filmreeks uit 1956 met Romy Schneider. Een paar stappen verderop naar het 'Sisi museum' - dat zich bevindt in een vroeger stadspaleis van Franz Jozef - wordt dan ook onvermijdelijk.




Koetsjes met paarden die wachten op toeristen voor een historische tour

Sisi museum: de kroningsjurk van Sisi uit 1867 - tot Koningin van Hongarije


Kunsthistorisches Museum



Lorenzo Lotto - ca. 1538 - jongeman voor witte doek


De eens zo machtige Oostenrijks - Hongaarse Donaumonarchie komt tot leven in het Kunsthistorisches Museum



Schloss Schönbrunn wordt dan ook niet overgeslagen...De Grand tour bestaat uit een bezichtiging van 40 pronkkamers, waarmee toch een klein gedeelte van dit imposante zomerpaleis voor publiek toegankelijk is gemaakt.

Bij Wenen denkt men ook aan Stefan Zweig, die, beroofd van zijn bibliotheek en bezittingen, in Petrópolis, Rio de Janeiro, puur uit zijn herinnering 'De wereld van gisteren' schreef, over zijn jeugd en opgroeien in Wenen. Meteen daar achteraan valt misschien de naam Adolf Hitler - die in Wenen vergeefs probeerde aangenomen te worden op de kunstacademie. Berooid begon hij prenten te verkopen...Maar ook denkt men aan Gustav Mahler en aan zijn toen beeldschone echtgenote Alma, centrum van het muziekleven in het Wenen van het fin de siècle. Later kreeg Alma een turbulente relatie met Kokoschka, van wie ook een aantal werken te bewonderen zijn in het Albertina. Tot slot moet de naam Freud vallen...

Bij Wenen denk ik terug aan heel veel lopen en heel veel kunst zien, met imponerende paleizen en monumentale gebouwen...Wie weet een volgende keer een andere kant van Wenen, het Weense leven anno nu.