'Omdat ik in de wereld loop,
zeg ik: waarom, waarom?
Een handvol rijst, een handvol hoop.
Meer niet. Daar gaat het om'.
Dit is de eerste strofe van een gedicht van de kinderboeken- toneelschrijfster en activiste voor mensenrechten Mies Bouhuys, (1927-2008), aan wie een mooi boek is gewijd, een uitgave van Stichting in den Vreemde, met tekst van Karin Snoep. Ik kende de stichting niet, maar kwam een bestuurslid tegen op een bijzondere, en stemmingsvolle herdenking van Ed Hoornik (1910 - 1970), met wie Bouhuys vanaf 1957 getrouwd was. Ik kreeg het boek mee en beloofde het door te geven.
Op de geboortedag van Ed Hoornik, 9 maart, werd in het Haagse Literatuurmuseum de jaarlijkse Dachaulezing gehouden, georganiseerd i.s.m. Het Nederlands Dachau Comité. De journalist, schrijver en dichter Hoornik zat in de oorlogsjaren tussen mei '44 en 29 april '45 in concentratiekamp Dachau vanwege "subversieve activiteiten". Het tekende zijn leven en werk in de latere jaren.
De bijeenkomst was stemmig, er waren mooie woorden, en het literatuurmuseum verzorgde een vitrine- expositie over Hoornik die nog geruime tijd kan worden bezocht. Info: www.literatuurmuseum.nl
 |
| Erica Stigter, een dochter van Hoornik, hield een mooi in memoriam haar vader... |
 |
| Op het podium de cast van 'Soldaat van Oranje' - de lezing zelf werd gehouden door Lionel Veer, ambassadeur bij UNESCO |
 |
| In de vitrine: gedicht van Hoornik |
 |
| Ontroerend: post van Hoornik aan zijn eerste vrouw vanuit kamp Vught, waarnaartoe hij eerst was overgebracht. Het handschrift is uiterst klein om het schaarse papier zo goed mogelijk te benutten.....de toon is: "moed houden..." |
En zo ontstond er na de lezing een brug naar het heden door het boek van Mies Bouhuys: de fakkel doorgeven.
Voor wie meer wil weten over Stichting in den Vreemde, nog opgericht door Mies Bouhuys zelf en die opkomt voor schrijvers en kunstenaars in nood, waar ook ter wereld en ongeacht land van herkomst, kan naar onderstaande link gaan voor de website:
->->-> naar stichting In den Vreemde